Αυτός ο τόσο δικός μας άνθρωπος!!
Σε παλαιότερες αναρτήσεις αναφέρθηκα σε δύο συγκεκριμένα είδη πελατών τα οποία απευχόμεθα να συναντούμε। Δεν είναι όμως όλοι οι πελάτες μας έτσι, ευτυχώς! Ότι όμως και να είναι ο πελάτης σου, όποια θετικά ή αρνητικά και να έχει, να θυμάσαι ότι αυτός είναι - ή θα έπρεπε να είναι- η προτεραιότητά σου! Ο πελάτης σου είναι η περιουσία σου! Από την στιγμή που δραστηριοποιείσαι σε αυτόν τον επαγγελματικό τομέα, ο πελάτης σου είναι και θα είναι πάντα ο μόνιμος συνεργάτης σου। Ακόμη και αν αλλάξεις εταιρεία, ακόμη και αν αλλάξεις αντικείμενο, θα συνεχίσεις να ζεις στην ίδια κοινωνία και θα συνεχίσεις να συναντάς τους ίδιους ανθρώπους।
Ένας βασικός ρόλος σου είναι να κρατάς την ισορροπία ανάμεσα την "κακιά πολυεθνική" και στον πελάτη σου। Από την στιγμή που στα μάτια του η "κακιά" και "αδυφάγα" πολυεθνική είσαι εσύ, κάνε ότι καλύτερο μπορείς για να τον κερδίσεις σαν άνθρωπο। Όταν θα φτάσεις στο σημείο να σε φωνάζουν με το μικρό σου όνομα και όχι με το όνομα της εταιρείας σου, να ξέρεις ότι έχεις ήδη επιτύχει στον τομέα σου। Προς θεού όμως, να θυμάσαι ότι αυτό είναι η δουλειά σου। Τι εννοώ.....
Με τους πελάτες σου μπορείς να κάνεις χαβαλέ, μπορείς - και οφείλεις- να έχεις διαπροσωπική σχέση αλλά ποτέ μα ποτέ μην ξεπερνας τα όρια। Είσαι εκεί για να δουλευεις, όχι για α κάνεις κολλητούς। Και είναι φυσικό κάποιες φορές να έχεις παράπονα από την εταιρεία σου। Σε καμία περίπτωση δεν θα εκφράσεις αυτά τα παράπονα στον πελάτη σου। Είναι άκρως αντιεπαγγελματικό। Στα μάτια του πελάτη σου εσύ ΠΡΕΠΕΙ να δείχνεις ότι η εταιρεία είναι ένας υγιής οργανισμός, ανθρώπινος και άρτια οργανωμένος। Σε κάθε άλλη περίπτωση, πιθανόν να κερδίσεις την συμπάθεια του πελάτη σου ως άνθρωπος, αλλά θα χάσεις κάθε κύρος σαν επαγγελματίας। Ο πελάτης θα αρχίσει να υποτιμά την εταιρεία, να στήνει ένα "τοίχος" ανάμεσα στο μαγαζί του και στην "κακιά" πολυεθνική ( ουσιαστικά δηλαδή θα γκρεμίσεις ότι έχτισες) και υποσυνείδητα θα θελήσει να την εκδικηθεί, οπότε μοιραία θα πάψει να είναι συνεργάσιμος! Θα φτάσει η στιγμή που θα σου πει πως με εσένα δεν έχει κανένα πρόβλημα, σε εκτιμάει απεριόριστα, αλλά με την εταιρεία έχει θέμα και δεν θα την προωθήσει για ιδεολογικά αίτια, και εσύ δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτε πια!!
Όπως προείπα, πρέπει να κρατάς ισορροπίες। Αυτό σημαίνει ότι όπως δεν πρέπει να καις την εταιρεία σου στην αγορά, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να προστατεύεις τον πελάτη σου από την εταιρεία। Τι εννοώ και πάλι......
Η εταιρεία είναι ένας οργανισμός που επιζητά την συνεχή αύξηση κερδών। Πάντα μα πάντα θα ζητάει και κάτι περισσότερο। Ας υποθέσουμε ότι έχεις έναν πελάτη ο οποίος είναι καλόβολος άνθρωπος και για το χατήρι σου αγοράζει όλη την γκάμα προϊόντων και τα τοποθετεί στο πιο hot spot σημείο του καταστήματός του. "Το τέλειο" θα σκεφτείς! Αμ δε.... Η εταιρεία θα σου ζητήσει και κάτι παραπάνω. Να βάλεις δεύτερο - τρίτο - τέταρτο σημείο, να βάλεις χάρτινο στάντ, να κρεμάσεις και στα παράθυρα....οτιδήποτε αρκεί να έχει περισσότερες πωλήσεις. Εκεί πρέπει να σκεφτείς και να κρίνεις αν πρέπει να το κάνεις αυτό. Το γεγονός ότι ο πελάτης είναι καλόβολος δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον εκμεταλευτείς. Επίσης δεν σημαίνει ότι είναι ανόητος. Το κεφάλαιο του είναι συγκεκριμένο και με αυτό πρέπει να καλύψει όλες τις αναγκες του, αν το δεσμέυσει όλο στα δικά σου προϊόντα προφανώς θα δημιουργήσει ελείψεις σε αλλα προϊόντα, μακροπρόθεσμα θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και θα αοτύχει σαν επιχειρηματίας.
Να σέβεσαι πάντα τον πελάτη σου και τις ανάγκες του, όπως προείπα, και να του επιδεικνύεις έμπρακτα την εκτίμησή σου στο ότι σε στηρίζει! Μην τον πιέζεις αλόγιστα, μην απαιτείς τίποτε ( οτιδήποτε θες, ζήτησέ το ευγενικά και λογικά)και όταν απορρίπτει την πρότασή σου μην απογοητεύεσαι. Χαμογέλα και σχεδόν πειραχτικά ( για να μην θιχτεί) πες του πως θα το ξανασυζητήσετε άλλη φορά. Ο χρόνος είναι φίλος σου. Στην πέμπτη, έκτη , δέκατη, εικοστή φορά που θα του το ζητήσεις, και απο φιλότιμο μόνο,θα υποχωρήσει!!
