Είδη προϊόντων.

Στην αγορά τα προϊόντα χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Στα προϊόντα "προγραμματισμένης" αγοράς και στα προϊόντα "αυθόρμητης" αγοράς.

Τα "προγραμματισμένης" αγοράς είναι αυτά που ονομάζουμε βασικά προϊόντα, αυτά δηλαδή που προγραμματίζει ο καταναλωτής να αγοράσει. Σε ένα super market τέτοια προϊόντα είναι το ψωμί, το γάλα, το αλάτι κτλ, ενω σε ένα περίπτερο θα ειναι τα τσιγάρα, τα εισητήρια, η κάρτα κινητής τηλεφωνίας. Σε αυτά τα προϊοντα, το merchandising σκοπό έχει να τα καταστήσει όσο το δυνατόν πιό εύκολα προσβάσιμα στον καταναλωτή. Να μην χρειαστεί ο καταναλωτής να τα "ψάξει" αλλά να τα βρει μπροστά του.

Τα "αυθόρμητης" αγοράς είναι αυτά που κανείς δεν θα προγραμματίσει να τα αγοράσει, αλλά θα τα πάρει επειδή τα είδε μπροστά του και τα επιθύμησε. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν σοκολάτες, τσίχλες, καραμέλες κτλ. Σε αυτά τα προϊόντα το merchandising σκοπό έχει να τα τοποθετήσει όσο πιο κοντά γίνεται στον πελάτη, έτσι ώστε ο πελάτης να τα δει και να του δημιουργήσουν την επιθυμία να τα αγοράσει.

Η κάθε "ομάδα" προϊόντων χωρίζεται σε δύο επιμέρους ομάδες και αυτό γιατί σε όλα τα προϊόντα υπάρχουν από τουλαχιστον τρία brand names (μάρκες) και επάνω. Ο leader της αγοράς ( η πιο αναγνωρίσιμη και δημοφιλής μάρκα) ζητάει το "φιλέτο" του σημείου πώλησης καθώς ισχυρίζεται πως, σαν ηγέτης πρέπει να έχει και την καλύτερη θέση αφού θα φέρει τις μεγαλύτερες πωλήσεις, κάτι που ακούγεται λογικό. Οι "δεύτερες" μάρκες, επίσης ζητάνε το "φιλέτο" γιατί η λογική λέει πως, την αναγνωρίσιμη μάρκα , όπου και να την τοποθετήσεις θα πουλήσει γιατί θα στην ζητάνε. Οπότε αυτό το προϊόν που πρέπει να προωθήσεις είναι αυτό που οι πελάτες σου δεν θα το ψάξουν, οπότε τοποθετώντας το σε καλύτερη θέση θα επιτύχεις πωλήσεις που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχες. Και σε αυτό το σημείο αρχίζει ο πόλεμος μεταξύ των αντίπαλων merchandisers και φυσικά το σπάσιμο νεύρων.........